هفتمین جلسه کمیسیون معدن خانه اقتصاد ایران با موضوع بررسی موانع موجود برای سرمایهگذاری خارجیها در ایران و ارائه آن در قالب گزارش به وزارت صنعت، معدن و تجارت برگزار شد.
در این جلسه که با حضور سعید صمدی، رییس کمیسیون معدن خانه اقتصاد ایران، کیوان جعفری طهرانی مدیر امور بینالملل انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان سنگآهن ایران، بهمن رشیدی مدیر توسعه شرکت اینتک استرالیا و مشاور اتاق بازرگانی استرالیا و ایران و همچنین اعضای هیاتمدیره خانه اقتصاد ایران برگزار شد؛ سعید صمدی به قانون ممنوعیت مالکیت خارجیها در معادن ایران اشاره کرد و گفت: تنها قرارداد با سرمایهگذاران خارجی و ورود آنها به ایران، نمیتواند اعتماد آنها را جلب کند. بلکه باید برای آنها انگیزه ایجاد کرد که این روش تنها در صورتی که بازار داخلی برای مصرف محصولات تولیدی معدنی وجود داشته باشد، میسر خواهد شد.
معادن کوچک
در این میان شهرام شریعتی، عضو هیاتمدیره خانه اقتصاد ایران درباره جایگاه معدن در کشور اظهار کرد: رسیدن به سود و بازده سرمایه در حوزه نفت، گاز و پتروشیمی نسبت به معدن زمینه بهتری دارد و شاید همین موضوع دلیلی برای قرار نگرفتن معدن در اولویت نخست برای دولت باشد. با این حال معدن جزو ثروت ملی به شمار میآید و از اهمیت بالایی برخورداراست.
شریعتی افزود: تنها ۶ تا ۷ معدن بزرگ در کشور وجود دارد که مشمول قانون مالکیت دولت است و باید توجه کرد که سرمایهگذاران خارجی تنها به دنبال معادن بزرگ ایران نیستند و به دیگر معادن نیز میتوانند ورود پیدا کنند. در این میان خانه اقتصاد ایران موظف است پیشنهادهایی در این زمینه ارائه کند.
حسن نیک کار اصفهانی، نایب رییس کمیسیون معدن خانه اقتصاد ایران و رییس هیاتمدیره شرکت زغالسنگ پروده طبس که در این جلسه حضور داشت به سابقه طولانی فعالیتهای ایران در حوزه نفت و گاز اشاره کرد و گفت: بخش خصوصی فعال در حوزه معدن در مقایسه با حوزه نفت وگاز بسیار کوچک است و فعالیت آنچنانی نداشته و در واقع این بخش راه طولانی پیش رو دارد.
دیربازدهی معدن
حمید ترابی، دیگر عضو این کمیسیون نیز درباره نداشتن توجه کافی به بخش معدن اظهار کرد: یکی از دلایلی که باعث شده معدن در اولویت سرمایهگذاری قرار نداشته باشد دیربازده بودن آن است. مهرداد شکوهی رازی، عضو هیاتمدیره سازمان نظام مهندسی معدن تهران نیز که از شرکتکنندگان این جلسه بود درباره موضوعات مربوط به اکتشاف معادن بیان کرد: در گام نخست باید از سرمایهگذاران خارجی برای حضور در ایران دعوت و راه را برای ورود آنها هموار کرد.
انوشیروان دلیریان از شرکت متما یکی دیگر از اعضای کمیسیون معدن درباره میزان اطلاعات موجود از معادن ایران گفت: تا هنگامی که اطلاعات لازم از ظرفیتهای معدنی نداشته باشیم، نباید منتظر قانع شدن سرمایهگذاران خارجی برای حضور در بخش معدن ایران بود. به طور قطع اگر سطح اطلاعات از معدن افزایش یابد سرمایهگذاران خارجی با اطمینان خاطر بیشتری در حوزه معدن با ما همکاری خواهند داشت.
دلیریان با اشاره به اکتشافات انجامشده در دهههای ۴۰ و ۵۰ ایران بیان کرد: از سال ۱۳۷۰ بهرهبرداری از معادن در دستور کار قرار گرفت.
تکیه اقتصاد به نفت
کیوان جعفری طهرانی، مدیر امور بینالملل انجمن تولیدکنندگان و صادرکنندگان سنگآهن ایران نیز درباره وضعیت معادن کشور گفت: کارشناسان بسیاری در حوزه نفت و گاز در ایران فعال هستند و دلیل آن متکی بودن اقتصاد کشور به این بخشهاست.
برای نفت این پیشبینی وجود دارد که در ۲ سال آینده قیمت آن بیش از۵۰ دلار شود. اما در حوزه معدن چنین پیشبینیهایی وجود ندارد. بنابراین بهتر است تا طرحهای قابل اجرا به دولت ارائه شده تا معدن از شرایط فعلی خود خارج شود.
وی در ادامه افزود: در سفر به روسیه تنها درباره نفت مذاکراتی انجام شد و با وجود فعال بودن روسیه در معدن، حرفی از این حوزه به میان نیامد.
همکاری با استرالیاییها
بهمن رشیدی، عضو اتاق بازرگانی و صنایع استرالیا و ایران نیز که مهمان این جلسه بود با بیان اینکه با شرکتهای استرالیایی وارد مذاکره شدهاند، از تمایل آنها برای سرمایهگذاری در ایران خبر داد و گفت: سرمایهگذاری خارجیها در ایران تنها به ۳۰ سال اخیر محدود نمیشود و قبل از انقلاب نیز ۳ شرکت معدنی در این حوزه وجود داشتند که بعد از انقلاب، شرکتها را واگذار کرده و از ایران خارج شدند.
او درباره موقعیت ایران در بخش معدن گفت: این موضوع که ایران کشوری معدنی است و از ظرفیت بالایی برخوردار است مطرح است. اما باید توجه کرد که هویت یک کشور معدنی به تولید آن باز میشود. این درحالی است که در جهان ۱۰ کشور مستعد معدنی وجود دارد که ایران یکی از آنهاست که ذخایر بزرگی دارد و با انجام عملیات اکتشافی معادن بزرگی نیز کشف خواهد شد.
او گفت: شرکتهای بزرگ معدنی دیگر تمایلی به انجام اکتشاف ندارند اما در مقابل این شرکتهای کوچک هستند که به اکتشاف روی آوردهاند. بنابراین هیچ شرکت بزرگی با این دیدگاه که خود اکتشافات اولیه را انجام دهد به ایران نخواهد آمد. حال اگر چنین اتفاقی روی دهد و حاضر به سرمایهگذاری اکتشافی در ایران شود باید مورد تشویق و حمایت قرار گیرد.
منبع: گسترش صمت